رئیس جمهور سطح فهم مخالفان خود را کمتر از بزغاله دانست.
چرا اینها حق بددهنی و … را دارند اما اگر کسی گل بالاتر به آنها گفت …
.
.
.
به همین زودی یادت رفت!؟
من به سن رای نرسیده بودم ولی کلی تبلیغ کرده بودم!
جواب خوبی را اینطور نمی دهند!
بزار برم حالشو بگیرم! این دفه هیچکدوممون بهت رای نمی دیم!
اگر بنویسم «ببخشید که چند روز هست مطلب جدیدی ننوشتم» کمی در مورد وبلاگم زیاده گویی و خودستایی کردم، اما دوستانی دارم که واقعا دوست هستند
و وقتی چند روزی فعالیت نکنم زود نگرانم می شوند.
قصد من از نوشتن این مطلب اینه که بگم که دولت نهم مهربان تر از اینه که به من هم گیر بده!! ببینید:
1. دولت آقای احمدی نژاد فقط به دانشجویانی که بخواهند نظم حکومت را به هم بزنند، نخست تذکر می دهد و اگر تاثیر نداشت کمیته انضباطی تشکیل می گردد و در همین مرحله همه چیز تمام می شود. خوب من هنوز نامه کتبی هم نگرفتم، چه برسه به کمیته انضباطی، البته در کمیته انضباطی هم خبری نیست، با یک امضا همه چیز تمام خواهد شد!
2. دولت آقای احمدی نژاد فقط به زنانی که بخواهند نظم عمومی شهرها را با شعارهای بی مورد و به منظور آماده سازی فضای شورش اجتماعی به خیابان ها بریزند را محترمانه به نزدیکترین کلانتری محله برده و در آنجا با صحبت راهنماییشان می کنند که دست از این مسخره بازی ها بردارند! و در همین جا داستان تمام می شود. خوب فکر نمی کنم من توی این جمع هم جایی داشته باشم!
3. دولت آقای احمدی نژاد فقط به کسانی تذکر می دهد که بخواهند از مردم امضا بگیرند! چون در قانونشان آمده برای گرفتن امضا باید بروی و فردا بیایی! من کی امضا جمع کردم!؟
4. دولت آقای احمدی نژاد فقط به استادان دانشگاهی که بخواهند به جای درس دادن، خط بدهند (آخ آخ آخ!) اصلا گیر که نمی دهد هیچ آنها را با افتخار بازنشسته می کند و برایشان جشن می گیرد. این هم به من مربوط نمی شد!
5. دولت آقای احمدی نژاد فقط به روزنامه نگاران و خبرنگارانی تذکر کتبی می دهد که اخبار دروغ و جعلی اونوری ها را باور کنند و همین باور باعث شود به دروغ عکس، ویدئو و آمار آماده کنند! (البته این عکس و ویدئو و آمار چطور تهیه می شود خدا داند ولی بدانید که دروغ است!) من اصلا روزنامه نگار و خبرنگار نیستم!
6. دولت آقای احمدی نژاد فقط در روزنامه ها و خبرگزاری هایی را که از مسائل غیر اسلامی بنویسند (مثل مصاحبه با خانم ساقی قهرمان در مورد ادبیات و شعر و شاعری!) را تخته! ببخشید، برای چند ساعت می بندد که با پوزش خواهی دوباره درست می شود. (اگر باز نشد شما بدانید که سردبیر و مدیر مسئول برای انحراف ذهن مردم و تبلیغات دروغ علیه دولت ، خبرگزاری را فعال نکرده اند.)
7. دولت آقای احمدی نژاد فقط به جوانانی تذکر می دهد که … ؛ اصلا کاری به جوانان ندارد. مگر فیلم تبلیغاتی قبل از انتخابات سوم تیر دکتر را ندیده اید؟ «واقعا مشکل جوان های ما شکل موی اونهاست؟…»
8. دولت آقای احمدی نژاد فقط ماشین هایی را توقیف می کند که کالاهای قاچاق یا مواد مخدر جابه جا کنند و کاری به جوانانی که برای تفریح بیرون آمده اند ندارد.
9. این لیست همچنان ادامه دارد اما این نکته را به یاد داشته باشید که زندان های ما فقط زندانیان قاچاقچی، کلاهبردار، مال مردم خور، اشرار مسلح و غیر مسلح و در همین مایه ها (!) را می پذیرند و اگر هم احیانا جایی مجبور شدند کسی که جرم سیاسی دارد زندانی کنند آنها را به سوئیت های کامل با امکانات رفاهی می فرستند. (برای نمونه به صحبت های خانم هاله اسفندیاری و آقای کیان تاجبخش رجوع کنید.)
خوب، دوستان گلم، دیدید من توی هیچکدوم از این لیست ها نیستم!!؟
پس این خبر بد را قبول کنید که حالا حالاها باید من رو تحمل کنید! 
پ.ن: نمی دونید وقتی ایمیل ها و پیغام هاتون را دیدم که برام نگران بودید چقدر خوشحال شدم. (بازم از این کارها بکنید!)
شادآزاد باشید.
دیگر طاقت این غرب گرایی و دوری از شعونات (!) اسلامی را ندارم. نشان دادن ساز آن هم در رسانه ملی؟ خدا جزایشان را بدهد.
یعنی چه؟ اصلا چه معنی می دهد یک نفر بیکار، با تیپ و وضع فجیع، با آن مدل ریش باریک بنشیند و ساز بزند و آواز بخواند؟
نه تنها از صدا و سیما بلکه از نظیرشنبه و چهارشنبه و دوم هم شکایت می کنم. استعمارزدگان می خواهید مردم ما را گمراه کنید؟
امروز سر کلاس که بودم بلوتوث موبایل را روشن کردم! یکی از همکلاسی ها هم کلیپ کوتاهی فرستادند که باعث شد از کلاس اخراج بشم!!
حالا ماجرا چی بود؟ این فیلم کوتاه انقدر خنده دار بود، انقدر خنده دار بود که هر کاری کردم جلوی خودم را بگیرم نشد که نشد. استاد هم چند بار نگاهم کرد و دید همینطوری دارم می خندم گفت: «خانم بفرمایید بیرون!»
من کلیپ موبایل را با فرمت 3gp و حجم 682 کیلوبایت روی اینترنت گذاشتم که می تونید از اینجا بارگزاری کنید.
مواظب باشید این بلا سر شما نیاد!
بالاخره الهام جون با اجازه فاطی خانم خبر استعفای لاری جونی را اعلام کرد.
به گزارش آنی پرس لاری جونی چند وقتی بود که دل و دماغ درست و حسابی نداشت و پیدایش نبود. همون 2-3 جمله ای هم که افاضات می فرمودند از دور و ور بهش گیر می دادند که «کی گفته اینارو بگی!؟»
لاری جونی به خبرگزاری ها گفته که مشکل شخصی دارم ولی زمانی که خبرنگار آنی پرس پای درد دل را به مصاحبه کشید دکتر لاریجانی هم احساساتی شدند و گفتند: «دکتر نژاد همش گیر الکی میده! خوش به حال روحانی؛ زمان خودش هرکاری می خواست می کرد، هرجایی می خواست می رفت، کلی هم مصاحبه مطبوعاتی داشت. ولی من … ( در اینجا بغض اجازه ادامه صحبت را از وی گرفت) … ولی من تا میام چیزی بگم می گن هماهنگ کن، بعد هماهنگی هم طوری بشه می گن لاریجونی بود!»
سولانا هم دقایقی پیش طی مصاحبه ای اعلام کرد که در مذاکرات چند روز آینده شرکت نخواهد کرد. وقتی از وی سوال شد که دلیل این تصمیم چیست، گفت: «من و لاری جونی نون و نمک خوردیم، با هم بزرگ شدیم! اگه اون نباشه من هم نیستم، در نبود دکتر توانی برای مذاکره ندارم.»
خبرهایی دیگری نیز از البرادعی شنیده می شود که آن را به دید شایعه می نگریم و با شایعات بی پایه و اساس مقابله می کنیم.
من موبایل دوربین دار ندارم شیما که داره! شم نخبگیش هم بهش کمک کرده و یک سوژه جالب پیدا کرده. (البته خود من بودم این مورد رو نمی دیدم، پس باید به تیزهوشی شیما آفرین گفت.)
یکی از هتل های بین المللی ( البته ادعای بین المللی بودن داره) در نوشتن نام هتل به زبان عربی گاف جالبی داده!
البته این نکته فراموش نشود که استفاده از کلمات انگلیسی در تابلوها و بیلبوردها ممنوع شده، ولی عربی …
عکس را ببینید:
یادمه توی 3 سال راهنمایی و 3 سال متوسطه که عربی می زدن توی سرمون هیچ وقت حرف «پ» را در کلمات تازی ندیدم، ولی توی این عکس اسم هتل پردیس به عربی اینطور نوشته شده: «فندق الپردیس»
دلایل: یکی اینکه سواد مسئولین یک هتل بین المللی ایرانی در همین حد است!؟
دوم اینکه هر هتلی در ایران به همین راحتی می تونه بین المللی بشه!؟
سوم اینکه اینها انقدر فارسی و عربی را با هم مخلوط کردند که پارس و عرب یکی شده و عربا هم «پ» دار شدند!؟
به امید راهیابی «گ چ ژ» به زبان عربی و همسایه شدن با «پ»
پ.ن: از شیما عزیز ممنونم که اجازه دادند این مطلب را بنویسم. مطلب خود شیما را اینجا بخوانید. اسم شهر و آدرس را هم از ایشان گرفتم ولی همینجوری گفتم بهتره ننویسم. (متن شیما با نوشته من تفاوت داره پس حتما آن بلاگ رو هم از اینجا بخوانید.)
درود
امروز یک خبر خوب اعلام می کنم! یکی از نویسندگان جوان، با فرهنگ و آگاه ایرانی که در زمینه سیاسی اجتماعی می نویسند به جمع وردپرسی ها اضافه شدند.
وبلاگ جناب مجید افشاری، با وبلاگ های سیاسی اجتماعی دیگر تفاوت هایی دارد. نخست اینکه سیاست و یادداشت های اینچنینی نویسنده را به سمت تشریح و توضیح می کشاند اما آقای افشاری به دلیل نوشته های کوتاه و ساده، اما پرمغزشان باعث شده هیچ پستی از نوشته هایشان را از دست ندهم.
جنبه دیگر نوشته ها طنزآمیز بودن برخی مطالب است که بجا و صحیح استفاده می شود. امیدوارم شروع خوبی در وردپرس داشته باشند.
از همین جا به دوست گرامی جناب افشاری خوش آمد می گوییم و امیدوارم دیگر وبلاگ نویسان هم از ایشان استقبال کنند.
برای مطالعه نوشته ها و خوش آمدگویی به ایشان اینجا کلیک کنید.
چشم انتظار، نویسندگان و خبرنگاران و عکاسان عزیزی که در شبکه های اجتماعی وبلاگ نویسی می کنند (!!) نیز هستیم. امیدواریم با ورود به سرویس های حرفه ای تر، ایده هایتان را بیش از پیش گسترش دهید.
درود
تاکنون شده انتخابی کنید، از انتخابتان هم راضی باشید اما با گذشت زمان از انتخابتان پشیمان شوید؟ این اتفاق برای من افتاد. حقیقتش من فکر نمی کردم بخواهم از ایده های مالیخولیایی خودم وبلاگنویسی کنم به خاطر همین اولویت خرید موبایل به کارایی آن بستگی داشت نه دوربین آن!
شاید کمی خنده دار باشد ولی من موبایلی احتیاج داشتم که ضد ضربه باشد!! اما در چند هفته اخیر احساس کمبود دوربین خیلی اذیتم کرد. عجب سوژه های نابی از دستمان پرید!
به خاطر همین توصیه می کنم کسانی که دوست دارند وبلاگ نویسی را شروع کنند یا وبلاگ نویسانی که به هر دلیل قرار هست موبایل جدید خریداری کنند، حتما تلفن همراهشان مجهز به دوربین باشد. (البته اگر قوانینی شبیه به قوانین عربستان وضع نشود)
سوژه هایی که مجبورم به جای نشان دادن عکس، توضیحشان دهم:
1. (زیر 18 سال بپرد به شماره 2 !) یک خانمی را دیدم که از تاکسی پیاده شدند و یک مانتو چرم (شاید هم شبیه به چرم) پوشیده بودند که پشت مانتو یک علامت بزرگ و با کیفیت و تابلو «فاک» هک شده بود! (نوشته نبودا! خود علامتش بود!) (البته دیدن چهره آقاپسرها در این صحنه جالب تر از طرح مانتو بود!!)
2. هفته دفاع مقدس هم به پایان رسید. اداره ها و سازمان ها هم در این ایام به صورت سمبلیک سنگر کوچکی درست می کنند و آن را با پرچم های مختلف تزئین می کنند. یکی از سنگرهایی که من دیدم با آجر پاره هایی که از ساختمان کناری آورده شده بود ساخته بودند و روی آن را با 3 پرچم ایران پوشانده بودند. پرچم اول آنقدر آفتاب خورده بود که رنگ و رو نداشت، پرچم دوم هم احتمالا از بین همین آجرپاره ها پیدا شده! ، و خوشکل ترین پرچم هم پرچم سوم بود که تا جایی که می شد تشخیص داد از تعمیرگاه مکانیکی آورده بودند! جای تاسف بود (هست و با این وضعیت خواهد بود) که ادارات دولتی ما هم پرچم سالم و تمیز نداشته باشند.
3. معمولا برای ورود به بیمارستان و دیدن بیماران باید در زمان خاصی حاضر شد. اما چند نفر که لباس محلی پوشیده بودند بسیار تلاش می کردند تا نگهبان بیمارستان را راضی کنند و وارد بیمارستان شوند. بعد از چند دقیقه تلاش بالاخره به کناری رفتند ، اما کار عجیبشان این بود که روی دیوار بیمارستان را نگاه می کردند و بالاخره جایی که ورود از آنجا آسان تر بود را پیدا کردند و هر چهار نفر آنها وارد بیمارستان شدند!
4. (فقط برای تفریح و سرگرمی بیان می کنم. لطفا به کسی برنخورد) در اصفهان یک گربه بسیار چاق دیدم! فقط مشکل بود ازشون بپرسم از کجا آوردی که اینقدر خوردی!!!
5. (این شماره خوانده نشود!) در گیر و دار بی بنزینی و البته پیاده روی برای سلامت جسمی یک فروند خودرو ملی به کناره سمت راست خیابان برای پارک اتومبیل آمد و درست روبروی یک کوچه ایستاد. با خودم گفتم شاید زیاد مهارت نداشته که از خودرو پارک شده پشت سر فاصله زیادی گرفته و الان با یک دنده عقب ناقابل پارکش کامل خواهد شد. با نهایت تعجب دیدم این راننده گرامی (که پشت سر اتومبیلشان جای دو خودرو دیگر بود) همانجا از ماشین پیاده شدند و به سمت فروشگاه حرکت کردند. (جیک جیک! – صدای دزدگیرشون بود!) (حالا چرا گفتم خوانده نشود؟ نخست اینکه شماهایی که به حرف های من توجه نمی کنید را بشناسم! و دوم اینکه این راننده عزیز خانم بودند 😀 )
Anahita Daneshvar 